Bastimento is on my mind

24 feb: met een taxi naar de bootjes gebracht. En hier in een half uurtje naar het hoofdeiland gebracht. Gelukkig niet zo'n onstuimige rit als naar San Blas. Eilandjes?! Na San Blas was dit heel wat anders. Grote eilanden met hele dorpen er op. Het zand hebben we nog niet eens gezien. Aan een pleintje een hostel gevonden en het was nog niet eens 9 uur 's ochtends. Gevolg na zo'n nacht... Plat op bed, dit keer een verrot doorgezakt bed :-S

25 feb: Het hoofd eiland schijnt voornamelijk voor surfers leuk te zijn dus wij gingen verkassen naar een kleiner eiland. Hier kwamen we in een heel schattig houten gebouwtje op het water terecht. Buiten op het terras hing een kan achtig ding met suikerwater waar de kolibrieën af en aan vlogen. Dit plekkie is nu al een succes, wat leuk om te zien!
Met 2 franse gezinnen die ook in dit hostel zitten gingen we 's middags naar een nabijgelegen strand. Een leuk strandje wat vol bleek te zitten met zandvliegen. Ik wist nooit zo goed wat dat voor beestjes waren maar nu zal ik ze niet meer vergeten. Hele kleine vliegjes die kleine irritante steekjes maken. Eerst zaten we met z'n allen dus maar in het water en later zijn we naar een dock gegaan. Hier hebben we de rest van de tijd liggen zonnen.
's avonds op zoek naar iets te eten maar uiteindelijk toch maar weer bij de chineze buurtsuper terecht gekomen. De rest zag er een beetje verlaten uit. Aangezien ik toch nog geen volledige maaltijden weg krijg was dit prima zo. Lang leve de noodle soepjes.
Daar zaten we dan op ons terrasje, op het water bij volle maan.

26 feb: vandaag toch maar een tour geboekt die we eigenlijk te duur vonden, het commerciele deel hebben ze hier wel begrepen. De tour hebben we geboekt bij een oud vrouwtje die dat allemaal wel even regelt. Heel grappig dat alles hier ook gewoon in het caribisch engels gebeurt. Om 9.30 begonnen we aan onze tour met een goed gevuld bootje. Eerst naar een plek om dolfijnen te spotten. Na de amazone waren we niet heel enthousiast dus we waren benieuwd. Hier zwommen echt grote dolfijnen die veel verder uit het water kwamen. Je zag duidelijk hun kleine oogjes en imposante lijven. Met z'n 4en zwommen ze vlak langs de boot. Ja dit was toch wel weer gaaf. Waar we in de amazone wel 5 uur hebben zitten kijken gingen we hier na 5 min al weer weg. Nou dat was wel weer heel kort.
Bij de volgende stop konden we snorkelen. Mijn favoriete bezigheid :-S ik had desi voorop gestuurd en ging vervolgens even kijken bij de highlights. Was inderdaad gaaf om te zien, veel gekleurde vissen. Toen ik echter een golf zeewater in m'n snorkel kreeg was ik er wel weer klaar mee. De volgende plek was ook om te snorkelen en hier zag je veel zeesterren. Nu voelden we ons enigszins verwend aangezien we in San Blas al op een veel betere plek zeesterren hadden gezien. We hebben even lekker geluncht. Hierna nog even langs een plek waar we luiaards konden zien en door naar het red frog beach. Dit heet zo door de aanwezigheid van de kleine rode kikkertjes. Helaas zijn die nu niet meer zo aanwezig al kwam er wel een klein jongetje met eentje in z'n hand naar ons toe met de vraag of we een foto wilden maken. We vroegen ons eerder af of het beest dood of levend was maar zijn stiekem toch blij dat we er eentje hebben gezien. Het strand was heerlijk met weer prachtig doorzichtig water. Eind van de dag kwam Carlos ons weer op halen. In de voorkant van de boot lagen allemaal gevangen vissen, in de achterkant zat een heel aquarium van zwemmende vissen. He?! Later werd ons verteld dat de kleine levende visjes worden gebruikt als aas om de grotere vissen mee te vangen. Desi vond het maar wat interessant al was ze aan de andere kant ook doodsbang, hahaha leverde grappige situaties op met onze goed lachse kapitein. Bleek toch een geslaagde tour op een prachtige dag.
Na het eten zou onze hostel man een concert geven. Dat het in ons hostel was begreeg ik later pas. Zijn keyboard met voorgeprogrammeerde ritmes kwam al te voorschijn. Later bleek zijn vrouw zangeres, en zijn kapitein/kok achtergrondzanger/percussionist. Naar mate de avond voorderde kwamen er nog 3 mensen. Ze speelden een soort calypso met eigen geschreven toppers als 'no one wants to leave from bastimento' en 'bastimento is on my mind' onze persoonlijke favoriet. Ook nog een dansje gedaan met een lokale wat oudere man op crocs met een hoedje en een blokfluit. Het was een vrij komisch geheel maar een hele gezellige avond.

27 feb: om 8 uur met de kapitein/kok/achtergrondzanger/percussionist afgesproken om afscheid te nemen van meneer jacquar de hostel eigenaar/basisschool leraar/zanger/pianist. Er is een shuttle service naar puerto viejo costa rica, maar wij gingen lekker low budget met het openbaar vervoer. Zowaar verliep dit met 3 achtereen volgende bussen waarvan 1 amerikaanse school bus helemaal prima. De grens moesten we zelf over lopen over een brug waarvan je bang bent dat kinderen door de gaten naar beneden kunnen vallen, maar goed. In Puerto Viejo een hostel gezocht en hier onze tijd verder doorgebracht.